01.02.2003
Mit der Erfindung von die Videokameras sänn die Dia-Vortreech aweng aus der Modn kumma, obber die Video-Filme hamm's fei aa in sich! Mei Schwoocher hot letzta Wochn bei uns ogerufn: ,,Gerch, ich lood dich und die Martha am Middwochamd zern Reh-Essn ei - kummt auf achta aweng rieber zer uns''.
Binktlich um achta worn die Martha und ich mit knurrenda Meeng do'gschtandn. Der Schwoocher Werner hot uns obber net an Essdisch gfiehrt, sondern erscht moll nei ins Wohnzimmer. ,,Bis die Fraa des Essn fertich hot, schaua'ma uns aweng unnern Video-Film o, wie mir letztes Johr firn Schwiechervadder na Anbau an unner Haus gemacht hamm'', hot'er gsocht. Do wor'mer in der Folln drinna! Gottseidank worn vom Soffa aus zwa Schisserla mit Erdnissla und Dschibbs in Reichweitn gschtandn, sunst wär ich vor Hunger wohrscheins bewusstlos worrn.
A Schtund und zeh Minuddn hot der Video-Film ibern Hausanbau gedauert. Erscht wor a fimf Zentimeter hoha Mauer zer sehng - und ringsrum olles, woss za so an Bau k'heert: Ziegl und Zementsägg, a Sandhaufm und zwa Schubkarrn, a Mischmaschina und Bierkästn. Dann gabs Aufnohma, wo dess Maierla immer hecher wor - und zwischndrinna ollawaal a Mo, der woss sich san Hut vorsch Gsicht k'holtn hot, wenn die Kamera auf ihn gericht wor. ,,Net filma'', hot'mer sei Schtimm ibersch Miggrofon k'heert - und der Schwoocher hot uns schnell gsocht, warum der Maurer so obsonat dutt. ,,Der ärbert neemlich schwarz - do will'er ka Dokument, wo'er valleicht Schwierichkeitn gricht''.
Der Film hot ausfiehrlich na ganzn Baufortgang gezeicht - und zwischndrinna gab's amoll am Rohbau aweng an Dummult. Do hamm'sa mit Hilfe von fimf Nachbern die schwera Pfeddn fir die Dachkonschtruktion nauf gschlaaft und verankert - und ausgerechnt in den Moment wor na Schwoocher sei Film zer End. ,,Kennt'er dä den Balkn nuch amoll aus der Verankerung raus do und den ganzn Vorgang wiederholn, damit ich olles aufn neia Film draaf hob?'', hot der Schwoocher die schwitzndn Männer gfrocht, obber do hätt'er boll die Baggn vull gricht.
Ich hob nuch nie in man Leem a Reeh-Essn so her gsehnt wie bei den Video-Film. Dann gab's endlich dess Reh mit Glees, a scheena sämicha Sooß und Rodgraut - dess hammer uns obber fei aa verdient nooch derra Schinderei min Video- Film. ,,Und ols Dessäär gibt's nuch an klan Film vom Gsangvereins-Ausfluuch in Bayerischn Wold'', hot der Schwoocher dann gsocht, ,,mit herrlicha Bilder vom Großn Arber''.
Freindla, do hob'ich obber gleich die Brems nei! ,,Leider, leider'', hob ich mich ban Schwoocher entschuldicht, ,,es iss ja gleich Middernacht - und mir missn morng frieh um sechsa widder aufschteh, wall der Schlotfeecher in oller Herrgottsfrieh kimmt.'' So hammer fei grod nuch amoll die Kurvn gricht - es wor gewissermoßn a daktischer Filmriss... GERCH
08.02.2003
So sämmer in Schorsch san weißn Golf ei'gschtieng und hamm unterwegs nuch aweng beschprochn, wie'mer die Kaddn mit die Finger holtn muss, damit der annera wass, ob'er etzert Schelln ausschpilln soll oder Eigl oder Herz oder Grien. Und werglich hot unner guda Vorbereitung dazu gfiehrt, dass'mer am Schluss acht Bobbl gewunna hattn, sodass'mer geecher elfa in der Nacht bestns gelaunt ausn Wertshaus raus sänn - obber dann hot dess Ungligg san Lauf genumma.
Na Schorsch sei Auto wor ei'gschneit. Auf der Motorhaum, aufn Dach, aufn Kofferraum und ringsrum an die Fenster wor a holber Meter frischer Schnee draaf, und der Schneepfluch hot den gebarktn Golf gor na Rest geem! Mit die blankn Händ und mit die Arm hamm der Schorsch und ich die Schneemassn vom Auto ro'gschtraaft. 20 Minuddn hammer gschuft wie die Närrischn, dann musst'mer nuch vom Wert na Schneeschorer hulln und dess Auto an die Reeder frei schaufln. Nooch ana holbn Schtund wor'mer endlich so weid, dass der Schorsch na Schlissl ins Tirschloss nei'schteggn konnt, obber do wor scha widder dess näggsta Broblem. ,,Der Schlissl dreht sich net, do iss wohrscheins dess Schloss ei'gfrorn``, hot der Schorsch fachmännisch festgschtellt - und dann hot'er mich widder ins Wertshaus nei'gschickt, damit ich an Dopf mit haaßn Wasser bräng. Dess hot dann der Schorsch ibersch vereista Tirschloss gschitt, obber leider hot's nix k'holfn - bis der Schorsch aferamoll die iberraschnda Leesung gfunna hot.
,,Gerch``, hot'er gsocht, ,,dess is fei gor net mei Auto!`` Do worn doch zufällich zwa weißa Golf hinterernanner gebarkt - und mir hamm na folschn genumma. Ich hob zwor na Schorsch dess Rindviech nauf und nunter k'haaßn, obber dess hot ja olles nix genitzt: Mir musstn nuch'amoll ran an Schpegg! Obber dess Schlimmsta wor, dass aferamoll unner Kaddbruder Michl ausn Wertshaus raus'kumma iss und hot sich gfreit wie a Schneekeenich, wall der frei gschauflta Golf neemlich seiner wor. ,,Männer``, hot'er zern Schorsch und zer mir gsocht, ,,dess hätt'ich net gedacht, dass ihr so feina Kamerodn sädd! Dess wenn ich gewusst hätt, hätt'ich vorhin nuch a Rundn Schnaps schpendiert.`` Dann iss'er ei'gschtieng und weg gfohrn.
Do schtandn mir zwa Debbn und hamm bleed aus der Wäsch gschaut. Dann sämmer nuch amoll ans Werk ganga - Schnaps hammer kan gebraucht, wall uns aa so warm worrn iss... GERCH
15.02.2003
Kerzlich iss obber na Heiner sei Ruh ziemlich gschteert worrn.
Der Kusäng Max iss neemlich nooch Ameriga gfloong, um seina Verwandtn zer besuhng - und do hattn'sa scha vorher olla beschlossn, dass der Kusäng na Heiner seina schterblichn Iberreste, also die Aschn, mit ibern großn Deich nehma soll, damit der Heiner im Kreis von seina Brieder und Schwestern endgiltich sei letzta Ruh finna ko.
Der Max hot also die Urna vom Friedhof abk'hullt. Wie er am Amd vor san Abfluch seina Koffer gebaggt hot, wor dess Broblem groß: wohie mit derra Urna? Dess Ding wor schberrich - und außerdem hot der Max Angst k'habt, dass die Keramik im Koffer bricht, wenn'sa dess Gebägg gor so sehr im Flughafn rum schmeißn. Do iss'er auf die Idee kumma, dass'er die Ascha vorsichtich aus derra Urna raus schiddlt - und inera klans Blastigg-Säggla nei'fillt. ,,Driem in Ameriga``, hot sich der Max san Plan zerrecht geleecht, ,,kaaf'mer a scheena neia Urna und dan na Heiner widder nei.``
Am Flugblatz in Texas hamm'sa na Max mit san Mordsdrumm Koffer und seina zwa Daschn gleich zern Zoll gewunkn - seit na elftn Sebtember sänn die Ami ja nuch schtrenger! Na Max jednfolls hamm'sa gfilzt wie an Schwerverbrecher - und aferamoll hot der ana Bollizist im Seitnfach vom Koffer dess Blastigg-Dietla mit der Ascha vom Heiner entdeggt.
,,Aaaah``, hot'er gsocht, ,,Cocain?!``
,,No, no``, hot unner Max Gsicht gsocht, ,,nix Cocain. Das iss mei Kusäng Heiner``.
Der Bollizist hot mit san rechtn Zeichefinger in dess weißa Bulver nei'gedibbt und mit der Zunga geleggt. Etzert ging's aweng hie und aweng her, dann hot nuch a zweiter und dann a dridder Zöllner aa am Heiner seina Iberreste geleggt und rum gschnifflt - und dann iss langsam klor worrn, dass der Max ka Kokain-Schmuggler wor, sondern dass'er san Onkl Heiner bloß ner dess letzta Geleit geem hot. ,,Mei Kusäng Heiner``, hot der Max in san schlechtn Englisch gsocht und hot mit der Händ a Greiz in die Luft gemacht, ,,in Feier, verschtehn, in Feier...``
Die Bollizistn hamm verschtandn - und dann hot sich die Situazion ziemlich schnell verändert: Etzert sänn die drei Zöllner, die wos am Heiner aweng geleggt hattn, keesweiß worrn, während der Max sei Farb langsam widder ins Gsicht zerrigg gricht hot...
Obber dess wor die letzta Aufreechung im Heiner seiner ewinga Ruh - etzert hot'er san Friedn inera schenn amerganischn Urna in Texas... GERCH
22.02.2003
A Wochn lang hot'er in der Zeidung olla Inseraade fir Gebrauchtauto gelesn - und dann hot'er woss gfunna: genau dess gleicha Modell wie sei olter VW, obber erscht zwa Johr olt.
Er hot dess Auto ban Verkaifer genau inschpiziert, und wall der Gebrauchtwoong aa breislich ginstich wor, hot'er zugschloong.
Dahamm hot'er vuller Freidl zer seina Fraa gsocht, die woss ka bsondersch guda Fohrera wor: ,,Mach dir mit den neia Auto kana Gedankn: Dess iss braktisch dess gleicha Modell wie unner olts - do brauchst dich fei gor net erscht umgewehna, wall die Ammaduurn, die Lichtscholter und die ganzn Bedienunga genau die gleichn sänn''.
Drei Dooch schpeter worsch dann soweit: die Hanni wollt mit den Auto zer ihrer Freindin nooch Faalitzsch naus fohrn, wo aweng a Kaffeekränzla wor.
Sie iss also von der Bohnhofschtraßn los gfohrn, quer darch die ganza Schtadt - und dann nauswärts am Friedhof verbei Richtung Faalitzsch.
Af derra ganzn Fohrt hot'sa sich scha fort geärchert, dass dess Auto so langsam wor, obwohl'sa fei so fest aufs Gasbedol nauf gedriggt hot, dass der Motor ganz laut gebrummt und gerasslt hot.
Wie's dann karz vor Troong aferamoll schtark nooch Raach gschtunkn hot, iss die Hanni vorsichtsholber moll rechts no'gfohrn und mit dem Auto schteh gebliem.
Ibersch Händy hot'sa ihrn Manfred o'gerufn.
,,Nimm ner moll gleich a Daxi und kumm her - mit den Auto schtimmt woss net'', hot'sa gsocht, und dann hot'sa ihrn Mo olles aufgereecht derzellt, woss ihr unterwegs aufgfolln iss.
Nooch ana Vertlschtund iss der Manfred min Daxi ei'gedroffn und hot dess frisch kaafta Auto außn und inna kontrolliert.
Er hot scha Angst k'habt, dass'er ibersch Ohr k'haua worrn isss.
Obber dann hot sich raus'gschtellt, dass dess Auto scha in Ordnung wor - der Feller looch bei der Hanni.
Die iss neemlich die ganza Zeid im erschtn Gang gfohrn, wall'sa vergessn hot, dass'sa nimmer im oltn Auto sitzt - dess hot neemlich a Automatik k'habt, wo'mer gor net scholtn muss.
,,Kerl'', hot der Manfred gschimpft, ,,loss ner die Weiwer ans Auto no! Kenna net riggwärts ei'barkn - und fohrn mit Vollgas im erschtn Gang darch die Schtadt...'' GERCH